نامه هایی از تبعید

گر بدین سان زیست باید پست ـ من چه بی شرمم اگر فانوس عمرم را به رسوایی نیاویزم ـ بر بلند کاج خشک کوچه بن بست ـــ گر بدین سان زیست باید پاک ـ من چه ناپاکم اگر ننشانم از ایمان خود چون کوه ـ یادگاری جاودانه بر تراز بی بقای خاک ـــ احمد شامو

سه‌شنبه، اردیبهشت ۲۹، ۱۳۸۸

عشق عبث

روزی اما، در معبر فراموشی،
در پس کوره راه خاطره های فرتوت،
یک یاد دوردست،
بی هنگام،
راه را بر جریان خیال خواهد بست
که آن همه تلاش
چه عبث نثار خاک پای عشق شد!
Posted by Henry at ۱۲:۳۳ قبل‌ازظهر هیچ نظری موجود نیست:
پست‌های جدیدتر پست‌های قدیمی‌تر صفحهٔ اصلی
اشتراک در: پست‌ها (Atom)

بايگانی وبلاگ

  • ◄  2010 (6)
    • ◄  سپتامبر (1)
    • ◄  اوت (4)
    • ◄  مهٔ (1)
  • ▼  2009 (9)
    • ◄  دسامبر (1)
    • ◄  اکتبر (1)
    • ◄  اوت (2)
    • ◄  ژوئیهٔ (1)
    • ◄  ژوئن (2)
    • ▼  مهٔ (1)
      • عشق عبث
    • ◄  مارس (1)
  • ◄  2008 (2)
    • ◄  مارس (1)
    • ◄  ژانویهٔ (1)
  • ◄  2007 (33)
    • ◄  نوامبر (2)
    • ◄  اکتبر (1)
    • ◄  اوت (2)
    • ◄  ژوئن (4)
    • ◄  مهٔ (7)
    • ◄  آوریل (10)
    • ◄  مارس (6)
    • ◄  ژانویهٔ (1)
  • ◄  2006 (126)
    • ◄  دسامبر (7)
    • ◄  اکتبر (4)
    • ◄  سپتامبر (13)
    • ◄  اوت (22)
    • ◄  ژوئیهٔ (38)
    • ◄  ژوئن (21)
    • ◄  مهٔ (10)
    • ◄  آوریل (7)
    • ◄  مارس (3)
    • ◄  فوریهٔ (1)
  • ◄  2005 (1)
    • ◄  فوریهٔ (1)

درباره من

Henry
مشاهده نمایه کامل من
زمینه ته نقش. با پشتیبانی Blogger.