امروز جورج بوش لایحه مصوبه کنگره آمریکا در مورد رفتار با اسرای جنگی را امضا کرد و به این ترتیب این لایحه به قانون تبدیل شد. بر اساس این قانون جدید، کنگره آمریکا به قوه مجریه این کشور اختیار داده است که قرارداد ژنو در مورد رفتار با اسرای جنگی را به هر نحوی که صلاح می داند، و آنرا در مبارزه آمریکا در برابر تروریسم بین المللی موثر می بیند، تعبیر و تفسیر کند. برخی از طرفداران حقوق بشر، و در آن میان بعضی از اعضای کنگره آمریکا، امروز را لکه ننگی در تاریخ آمریکا می دانند. بر اساس این قانون جدید، ایالات متحده می تواند کسانی را که به عنوان تروریست در زندان ها محبوس کرده است، برای مدت های نامحدود، بدون اینکه حق داشته باشند در مقابل قاضی حضور یابند و تفهیم اتهام شوند، در حبس نگاه دارند. تفسیر اینکه چه نوع رفتاری با اسرای جنگی شکنجه محسوب می شود نیز به عهده قوه مجریه گذارده شده است؛ لذا اگر مثلا قرار دادن زندانیان در شریاط سرما یا گرمای طاقت فرسا یا سر و صدای سرسام آور و مدت های طولانی بی خوابی، از نگاه قوه مجریه آمریکا شکنجه به حساب نیاید، ماموران سازمان های ضد جاسوسی آمریکا می توانند از آن برای گرفتن اعتراف از زندانیان استفاده کنند. می خواستم بگویم به جمهوری اسلامی خوش آمدید اما یادم آمد که قوه مجریه آمریکا این نوع رفتار های غیر انسانی را فقط در مورد خارجیانی که مظنون به فعالیت های تروریستی هستند اعمال می کند، در حالیکه جمهوری اسلامی با خبرنگاران و نویسندگان و استادان دانشگاه و آزادیخواهان و فعالان حقوق بشر ایرانی اینگونه برخورد می کند. جمهوری اسلامی را فقط با فاشیست های آلمان هیتلری می توان مقایسه کرد. خدا را شکر که قدرت آلمان هیتلری را ندارند!
۵ نظر:
با عرض سلام
کاملا با آنچه گفته اید موافق هستم. ولی یادمان باشد که هر دیوار کجی از ابتدا کج نبوده، خشتها به تدریج کج نهاده شده اند. آقای خمینی هم از همان روز اول که دستور بگیر و ببند و بکش و نطق بگیر و حلق ببر و شکنجه کن نداد که. کم کم و ظرف سه سال کار رسید به سال هزار و سیصد و شصت. گیرم به شیوه ایرانی خودمان پیش رفتیم. با این کاری که آمریکا کرد و قانونی که اکنون لازم الاجرا شده به شیوه آمریکائی خودشان تا چند صباحی دیگر فاتحه آزادی و حقوق بشرشان (در داخل کشورشان) کاملا خوانده است، فقط ما به سه سال این بکردیم، اینان به دو سه دهه چنین کنند.
مبارک است و میمون بر آمریکا که دستاورد های مشعشعانه خود در زمینه حقوق بشر (حد اقل در داخل آن که در خارج آن چنان گند به حقوق بشر می زد و می زند که بحث دیگری است) را به طرفه العینی واژگون کردند. عینا
کاری که مردم ما با دستاوردهای حکومت قبلی کردند.
من فکر می کنم اکنون که شالوده دموکراسی آمریکا (حقوق بشر+آزادی بیان) دارد می لرزد در دل بن لادن بیش از زمانی که برج های دوقلوی نیویورک می لرزیدند تا فروریزند شادی برپاست. تروریست ها خوب توانستند تیشه به ریشه دموکراسی آمریکا بزنند. تا مدتی دیگر آمریکا و جمهوری اسلامی در زمینه نقض حقوق بشر با هم به رقابت خواهند پرداخت.
ارادتمند
ققنوس
با این تفاوت که در آمریکا، هر چهار سال یک بار، هم رئیس جمهور عوض می شود، و هم مجلس. مجلس بعدی می تواند این قانون را تغییر بدهد. دی اینجا همه چیز زمان دارد و با رای آزاد مردم تغییر می کند. در جمهوری اسلامی سی سال پیش مردم رای به جمهوری اسلامی دادند، و هنوز که هنوز است دارند التماس می کنند که گه خوردیم، ولی هیچکس به گوشش نمی رود. وقتی راجع به آمریکا قضاوت می کنید، این وجه حکومت آمریکا را هم در ذهنتان داشته باشید
Haj-agha,
Where are you? Long time no talk!!
Mehdi
با سلام
مطلب بسیار نکته داری بود
ممنون از نوشته ات موفق و پایدار باشی
به راستی که لکه ی ننگی بر تاریخ امریکاست این روز.
در مورد جمهوری اسلامی هم به راستی فاشیست های کثیفی هستند و به راستی اگر قدرت آلمان نازی رو داشتند وامصیبت ها. گرچه از سیاست نویسی و خوانی تا حد زیادی کنار کشیدم و سعی میکنم تا میشه طرفش نرم اما
از نوشته هات خوشم اومد. خوشحالم باهات آشنا شدم
ارسال یک نظر