اولا تحلیل جامعه شناختی من را از داستان "بادبادک ران" نوشته خالد حسینی در وبلاگ انگلیسی ام بخوانید. ثانیا (اصلا هم ربط به اولا ندارد) آندره آغاسی، امروز بعد از بیست و یک سال، پس از باخت در برابر بکر آلمانی، در یک هشتم بازی های اوپن آمریکا، در یک وداع احساسی، با بازی تنیس خداحافظی کرد. جمعیت داخل استادیوم، بیش از ده دقیقه به پا ایستادند، و برایش دست زدند. مطبوعات داخل ایران خیلی سعی می کردند یک جوری آندره آغاسی را به عنوان ایرانی به خوانندگانشان قالب کنند. آندره، اما، همیشه از اینکه به عنوان ایرانی از وی یاد شود عصبانی می شد. چرایش هم به گردن خودش!
□
و اما بعد: جامعه شناس و فعال حقوق بشر، خانم فریده شاهد، در لاهور پاکستان زندگی می کند. این خانم با سازمانی به نام "سازمان زنان تابع قوانین اسلامی" کار می کند. این سازمان شبکه ای بین المللی ست که به ایجاد همبستگی و اتحاد زنان در کشور های مسلمان و کمک قانونی به زنانی که در چارچوب قوانین پدرسالارانه این کشور ها زندگی می کنند اختصاص دارد. خانم شاهد می گوید، "بسیاری از کشور های اسلامی در تدوین و ایجاد قوانین متناسب با تغییرات جوامع انسانی ناموفق بوده اند. در نتیجه این ممالک به اسلام نه تنها به عنوان "مجموعه ای از قوانین" که بیشتر به مثابه "عامل هویت ملی" متوسل می شوند. به اعتقاد خانم شاهد، ساختار پدرسالاری در کشور های اسلامی، به رغم برخورد بی رحمانه اش با زنان، تفاوت چندانی با پدرسالاری حاکم در کشور های غیر مسلمان ندارد. انقیاد زنان در سطوح مختلفی چون ساختار خانواده و فرایند های حاکمیت اعمال می شود. شاهد به درستی اعتقاد دارد که کشور های مسلمان را نمی توان به عنوان یک گروه همشکل و یکدست مورد مطالعه قرار داد. صرف داشتن جمعیتی که اکثریت آن به مذهب اسلام اعتقاد دارد بدان معنی نیست که کشور صاحب این جمعیت دولتی اسلامی ست. این ناهمگونی کشور های مسلمان، تلاش این کشور ها برای دستیابی به هویتی ملی، فقدان قوانین متناسب با پیشرفت های جدید، و گوناگونی ساختار های سیاسی این ممالک، وجود سازمانی را ضروری می سازد که با هدف حمایت و پشتیبانی از زنانی که گرفتار قواعد و قوانین پدرسالارانه این کشور ها هستند، در سطحی بین المللی فعالیت کند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر