ناشکیبایی مسلمانی

مسلمان ها انگاری نوبرش را آورده اند؛ کون آسمان سوراخ شده و اسلام ناب محمدی از آن بالا افتاده پایین و هیچ کس حق ندارد کوچکترین حرفی و نظری راجع به آن بگوید که اگر بگوید مستحق جهنم است و مهدورالدم می شود و ریختن خونش حلال است. آیا اسلام ریشه ناشکیبایی فرهنگی ملت های مسلمان است؟ روزی هزار جور جوک و لطیفه راجع به مسیح و موسی می گویند و به تریش قبای کلیسا و کنیسه برنمی خورد. مجسمه کسی را هم در کوی و برزن آتش نمی زنند. کسی هم بیکار نیست که مسئله را جدی بگیرد و راه بیافتد برود توی خیابان و تظاهرات کند و خواستار عذرخواهی یا تنبیه گوینده جوک و لطیفه یا انتقاد کننده شود. اما مسلمان ها مثل اینکه منتطر بهانه باشند ـ بهانه کون گوزو نان جو است ـ گوش وا می ایستند ببینند کسی آیا در جایی حرفی راجع به اسلام یا پیامبر اسلام می زند که بریزند توی خیابان و لاستیک آتش بزنند! دست بردارید بابا جان! بخدا نوبرش را نیاورده اید! پرونده کاریکاتور های مجله دانمارکی هنوز کاملا بسته نشده، اسلام ناب محمدی، در خیابان های لاهرو و تهران و قاهره، باز دوباره برای داد و فریاد کردن سوژه گیر آورده است. خجالت بکشید!

از روشنفکر هامان تعجب می کنند که کمین کرده اند، ببینند چه کسی در کجا و کی حرفی و نظری در مورد اسلام مطرح می کنند که بروند و توی وبلاگ ها و شیپور هاشان طرف را به باد سرزنش بگیرند و انگیزه هایش را مورد تحلیل قرار بدهند. بابا جان، یارو نظرش را گفته! شما هم نظرتان را بگویید. سرزنش کردن ندارد!

کایکاتور را بالا را از یک روزنامه محلی اسپوکن کپی کرده ام. تومنی هزار تومن با کاریکاتور های نیک آهنگ فرق دارد!