شنبه، مرداد ۲۱، ۱۳۸۵

بازنده اصلی

خب، بالاخره تلاش های بین المللی به نتیجه رسید و قطعنامه ای در شورای امنیت برای پایان دادن به مخاصمات در لبنان به تصویب رسید. بزودی پانزده هزار نیروی کلاه آبی سازمان ملل در جنوب لبنان مستقر خواهد شد تا در کنار ارتش لبنان از درگیری نیرو های اسرائیل و رزمندگان حزب الله جلوگیری کنند. بی تردید خلع سلاح حزب الله نیز در صدر گفتمان گروه های سیاسی لبنان قرار خواهد گرفت، و اینبار، با توجه به اینکه ترجمان مسلح باقی ماندن حزب الله به مخاطره افتادن تمامیت ارضی لبنان و توقف پیشرفت های اقتصادی و اجتماعی این کشور است، مسلما دیگر این گروه طرفدار ایران نخواهد توانست در پس محبوبیتی که به دنبال مقاومت سال های گذشته اش در برابر اشغال اسرائیل کسب کرده بود، پنهان شود.بر اساس این قطعنامه، اسرائیل متعهد شده است که با ورود نیرو های سازمان ملل و سربازان ارتش لبنان به جنوب این کشور، خاک لبنان را ترک کند.

هرچند که هنوز نیرو های اسرائیل به بمباران های لبنان و عملیاتشان در جنوب این کشور خاتمه نداده اند، اما سرانجام بارقه امیدی در آسمان تاریک آینده لبنان درخشیدن آغاز کرده است که شاید این کشتار بی رحمانه را سرانجام پایانی باشد.

بی شک بازنده اصلی این درگیری ها هزاران لبنانی بی گناهی هستند که جانشان را از دست داده اند یا خانه و کاشانه شان ویران شده و آواره شده اند. اما این مخاصمات بازنده دیگری نیز داشته است. جمهوری اسلامی که سال ها بخشی از درآمد هایی نفتی مردم ایران را، با دنبال کردن سیاستی نادرست و توسعه طلبانه، برای تقویت حزب الله لبنان، به این کشور سرازیر می کرد شاید بزرگترین بازنده درگیری های اخیر بوده است. آیا می توان انتظار داشت که رهبران جمهوری اسلامی از این شکست درس بگیرند و دست از سیاست های تشنج آفرینشان بردارند؟

هیچ نظری موجود نیست: