هرچه بگندد

هرچه بگندد نمکش می زنند

وای به وقتی که بگندد نمک!

اخیرا، اگر به وبلاگ بعضی از آقایان و خانم هایی که داعیه علمداری آزادیخواهی و آزادی بیان را دارند و خودشان را مظهر آزادی می دانند، سر بزنید، در بخش نظر ها با ... هایی مواجه می شوید که در جای برخی از لغات ارائه دهنده نظر گذارده شده اند. یا گاه حتی کل ابراز نظر به بهانه توهین آمیز بودن آن حذف شده است. در یکی از این وبلاگ ها، اگر نام جریده شریفه یا ناشریفه "اعتماد ملی" را که از ابواب جمعی آقای کروبی ست و در ایران منتشر می شود در ابراز نظرتان قرار بدهید، وبلاگدار محترم ـ سردمدار بزرگ آزادی بیان که از بردن نامش در اینجا خودداری می کنم ـ آنرا حذف می کند. آمریکایی ها ضرب المثلی دارند که در عین بی ادبی خیلی گویاست. می گویند آدم عاقل در چاهی که از آن آب می نوشد، ادرار نمی کند. این آقایان طرفدار آزادی بیان هم چون همچنان قلمشان در خدمت این جراید داخل ایران است، در آنها مقاله می نویسند، و سرشان در این آخور هاست، مواظبند که مبادا کسی از آنها انتقاد نکند، یا این انتقاد خدای نکرده در وبلاگ ایشان منعکس نشود.

این ها همان طرفداران "ولایت فقیه مشوطه" هستند، همان هایی که شاهرودی ـ رئیس قوه قضائیه ـ را اصلاح طلب می دانند و از خوانندگانشان می خواهند که با تقویت موضع شاهرودی، به این آخرین بازمانده اصلاح طلبان در ترکیب حاکمیت، فعلی کمک کنند.