مجاهدین حلق

مطلب آقای ناصر خالدیان را در وبلاگ نیک آهنگ کوثر، در خصوص مجاهدین خلق و طرفداری این گروه از آزادی همجنس گرایان و خلط آن با نهضت فمینیسی ایران خواندم. اولا ادب مرد به ز دولت اوست. ثانیا کاملا مشخص است که آقای نویسنده همجنس گرایی را با انحراف جنسی مساوی می داند، و همجنس گرایان را به عنوان اقلیتی که باید مثل بقیه اعضای اجتماع از حقوقی برابر با سایرین برخوردار باشند به رسمیت نمی شناسد. از نظر این نویسنده اجتماع امروزین ایران با مسایل بزرگ تری دست به گریبان است، و مطرح کردن حقوق همجنس گرایان در چنین شرایطی، ممکن است اذهان عمومی را از پرداختن به این مسائل مهم منحرف سازد. چطور است از حقوق اقلیت بهایی هم بگذریم؟ بلوچ ها و ترکمن ها هم تعدادشان چندان زیاد نیست! تازه کرد ها هم فعلا باید ساکت باشند، چون ممکن است اذهان عمومی از پرداختن به اقدامات مصباح یزدی منحرف شود! ثالثا بی احترامی به مجاهدین خلق و نادیده گرفتن کامل فداکاری های ایشان، قبل و بعد از انقلاب، بی احترامی به تمامی مردان و زنان پاک و بی گناهی ست که در راه آرمان آزادی و عدالتخواهی، چه به دست شاه و چه در زندان های جمهوری اسلامی، دسته دسته و بدون محاکمه به خاک هلاکت افتادند. به یاد داشته باشید که تنها بی عملان از اشتباه مصونند.