میان تروریست و خرابکار و مبارزانی که برای آزادی مرز و بومشان از قید اشغال بیگانه تلاش می کنند، خط نازکی ست که دستگاه عظیم تبلیغاتی آمریکا مدتها ست تمام هم و غم اش را معطوف مخدوش کردن آن کرده است. سال ها طول می کشد تا مردان و زنانی که برای بیرون کردن اشغالگران فرانسوی از خاک الجزایر شجاعانه جان خود را فدا کردند، در اذهان مردم به خرابکار و تروریست مبدل شوند. هنوز که هنوز است، حتی آمریکائی ها هم، خلبانان ژاپنی را که با هواپیما هایشان به داخل دودکش ناو های جنگی آمریکایی شیرجه می رفتند، مظهر شجاعت و میهن پرستی می دانند.
مسلما تا زمانیکه اعضای حزب الله لبنان برای اخراج اشغالگران اسرائیلی یا آمریکایی از خاک لبنان مبارزه می کردند، اتلاق عنوان تروریست به ایشان، ناعادلانه و نادرست به نظر می آمد. آیا به صرف اینکه حزب الله لبنان نزدیک به سیصد تن از سربازان آمریکایی مستقر در لبنان را در یک عملیات "استشهادی" به هلاکت درآورد، می شود آنرا یک سازمان تروریستی بدانیم؟ آیا مبارزه با سربازان اسرائیلی حزب الله را خرابکار و تروریست می کند؟
شاید تفاوت میان خرابکار و مبارز راه آزادی در انتخاب هدف باشد. در مبارزه با اشغالگران، کلیه اهداف نظامی و یا اهدافی که دارای ارزش نظامی هستند، اهداف موجه به حساب می آیند.
چرا راه دور برویم؟ سازمان مجاهدین خلق خودمان به وسیله جمهوری اسلامی به عنوان یک گروه تروریست و خرابکار معرفی شده است. آمریکائیان نیز با توجه به مبارزه این سازمان علیه نفوذ آمریکا در ایران، قبل از پیروزی انقلاب، و به دلیل اینکه برخی از مستشاران نظامی آمریکا در ایران بوسیله این سازمان به هلاکت رسیدند، مجاهدین را در فهرست سازمان های تروریستی قرار داده اند. آیا حق است که سازمان مجاهدین خلق را، که در حقیقت تنها گروه و طرز فکری ست که به نحوی عملی، و نه فقط در شعار و حرف، با جمهوری اسلامی مبارزه کرده است، یک گروه خرابکار بدانیم، و تمام مبارزات و فداکاری های این سازمان را تخطئه کنیم؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر