جنگ جهانی سوم

شش سال پیش، وقتی نیرو های اسرائیل جنوب لبنان را ترک می کردند، قطعنامه 1559 در شورای امنیت سازمان ملل به تصویب رسید که خواستار خروج اسرائیل و سایر نیرو های بیگانه از خاک لبنان، خلع سلاح نیرو های حزب الله، و استقرار ارتش لبنان در مناطق جنوب این کشور شده بود. امروز اسرائیل به استناد همین قطعنامه مجددا به جنوب لبنان لشگر کشی کرده است. علی الظاهر حق هم دارد چون نیرو های حزب الله نه فقط خلع سلاح نشدند، بلکه روز به روز به انباشت تسلیحات بیشتر پرداختند و به کمک جمهوری اسلامی ـ این یا آن جناح درون جمهوری اسلامی ـ به تهدیدی جدی در مرز های شمالی اسرائیل مبدل شدند.

برخی از منابع اسرائیلی معتقدند که جمهوری اسلامی حزب الله را به موشک های دوربرد اسکات نیز مجهز کرده است که قادرند تل آویو و مناطق مرکزی اسرائیل را هدف قرار دهند. چند روز پیش، حسن نصرالله، رهبر حزب الله، پیکاری نا منتظر را به اسرائیلیان وعده داد. آیا منظورش شلیک همین موشک ها بوده است؟

اکنون کوندالیسا رایس، وزیر امرز خارجه آمریکا، به منطقه سفر کرده، و در نخستین توقف اش به بیروت رفته است. دولت آمریکا به صراحت اعلام کرده است که حاضر به مذاکره با سازمان حزب الله و پشتیبانان آن، جمهوری اسلامی و سوریه نیست. بنابراین انتظار می رود اعضاء نزدیک به حزب الله در دولت و مجلس لبنان، از جمله نبی بری، نماینده مجلس و رهبر سازمان امل که گروه شیعه رقیب حزب الله است، پیام آمریکا را به رهبران حزب الله منتقل کنند.

دموکرات های آمریکایی این سیاست دولت بوش را مورد انتقاد قرار داده اند، و از مذاکره مستقیم با دولت های جمهوری اسلامی و سوریه جانبداری می کنند. اینها می گویند صرف مخالفت با عقاید دیگران نباید موجب خودداری از وارد شدن به بحث و گفتگو با ایشان باشد. قربان آدم چیزفهم!

اینجا در آمریکا، اگر کانال خبری فاکس را تماشا کنید، بعد از چند روز قانع خواهید شد که جنگ جهانی سوم شروع شده است، یا اگر هم هنوز شروع نشده باشد، با آغاز آن فاصله چندانی نداریم. بسیاری از نو محافظه کاران اصرار دارند که مبارزه علیه تروریسم در واقع جنگ جهانی سوم است. حمله به ایران، و احیانا سوریه، بخشی از این جنگ جهانی به حساب می آید. بعضی تحلیل ها از هم اکنون به یارگیری در میان کشور های مختلف پرداخته اند و با تقسیم دنیا به کشور های "محور" و "متحد" سعی دارند جناح بندی های این جنگ جهانی را مشخص کنند.

نمردیم و بالاخره دیدیم که اسرائیل خواستار اجرای یکی از قطعنامه های سازمان ملل شده است. تا این تاریخ اسرائیل تقریبا تمام قطعنامه های سازمان ملل را نادیده گرفته است.